Στην δουλειά του ο μελισσοκόμος γίνεται μέλισσα. Ατελείωτα δρομολόγια, μετακινήσεις από περιοχή σε περιοχή, κάματος ολημερίς και αφοσίωση για να παραχθεί το μέλι. «Αυτή την εποχή έχω τα μελίσσια στον Πύργο Ηλειάς που υπάρχουν ρείκια, όμως τα περιφέρουμε σε όλη την Ελλάδα για να βρούμε διαφορετικά λουλούδια και να παράξουμε καινούριο μέλι.

Θα μας βρεις στην Πελοπόνησσο, την Λευκάδα αλλά και την Χαλκιδική (απόσταση 700 χλμ). Ταξιδεύουμε πάντα βράδυ, περιμένουμε να σκοτεινιάσει ώστε να έχουν γυρίσει οι μέλισσες στην κυψέλη, ξεκινάμε και φτάνουμε το χάραμα της επόμενης μέρας. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού υπάρχει περίπτωση κάποιο μελίσσι να σκάσει από την ζέστη.
Είναι πολύ ευαίσθητη η κυψέλη και πάντα υπάρχει αυτός ο κίνδυνος με την αλλαγή θερμοκρασίας.

Το μεγαλύτερο ταξίδι για τον Ανδρέα ,ωστόσο, είναι αυτό που καλείται να κάνει εκτός συνόρων. Πολλοί πελάτες τον είχαν προτρέψει στο παρελθόν να προωθήσει τα προϊόντα του στο εξωτερικό. Με τα πολλά πείστηκε και βρέθηκε σε διεθνείς εκθέσεις προϊόντων στην Γερμανία. Οι δεσμοί σταθεροποιήθηκαν και πλέον ο Αντρέας Γκοράνης έβαλε μπρος το επόμενο βήμα, το πρώτο του κατάστημα στην Γερμανία. «Έφυγα και δεν ήξερα να μιλάω ούτε αγγλικά ούτε γερμανικά.

Οι περισσότεροι Έλληνες θεωρούν δύσκολο το να βγάλεις τα προϊόντα σου στο εξωτερικό, είμαστε της ευκολίας, μάς αρέσει ο ύπνος. Αν εμπιστευτείς τους σωστούς ανθρώπους, όμως, και τους αφήσεις να κάνουν την δουλειά τους όπως ξέρουν και σε αφήσουν να κάνεις το δικό σου κομμάτι, η δουλειά προχωρά. Κάθε άνθρωπος που συνεργάστηκα ήταν ένας κρίκος για να προχωρήσω παραπέρα», εξηγεί περήφανος για τις επιλογές του. «Εμείς οι Έλληνες θα μπορούσαμε να εξάγουμε τα πάντα. Γιατί να είμαι μόνος μου στις εκθέσεις και να μην έχω δίπλα μου ένα ολόκληρο γκρουπ από έλληνες παραγωγούς; Γι΄ αυτό όποτε πουλάω κάτι φροντίζω να βάζω σε αυτό την ελληνική σημαία, για να διαφημίζω τον τόπο μου και όταν αύριο θα έρθει ένας άλλος Έλληνας με τα προϊόντα του, να υπάρχει ήδη ένα καλό όνομα για το ελληνικό προϊόν».